gepost 30/11/2020

Het was maar een klein berichtje

... in de Zeno bijlage van De Morgen van zaterdag 28/11/2020.

 

'In het Guido Gezellearchief van de Brugse Openbare Bibliotheek worden 8000 brieven van de bekende West-Vlaamse dichter bewaard. Nu zijn 500 daarvan na te lezen via de website Gezelle.be. De bibliotheek maakte met wetenschappelijke partners een online-editie van de briefwisseling tussen Gezelle en de leraars van het Sint-Lodewijkscollege. Ze dateren uit de periode 1854-1899. De brieven zijn soms heel persoonlijk en intiem of net heel zakelijk. Op termijn moet alle Gezelle-correspondentie digitaal ontsloten worden.'

 

maar wel genoeg om nieuwsgierigheid te wekken. 

Kent u de website gezelle.be?

Die is schitterend, mooi vormgegeven en heerlijk om in rond te dwalen. Een aanrader dus!

De brieven laten zich gemakkelijk vinden, maar wedden dat u ook al snel de weg vindt naar de andere items op de site? 

Literaire duizendpoot

Priester, dichter, journalist, leraar, taalgeleerde, vertaler, verzamelaar van woorden en uitdrukkingen uit de Vlaamse volkstaal,.... Gezelle is een literaire duizendpoot. 

Bekend om zijn natuurgedichten, om de gedichten waarin hij met taal experimenteert, om zijn beschouwingen over leven, dood en eeuwigheid. De bundels Tijdkrans (1893) en Rijmsnoer (1897) die op het einde van zijn leven verschijnen, merken het hoogtepunt van zijn oeuvre. 

Hij wordt beschouwd als een van de grootste Vlaamse dichters van de negentiende eeuw. 

 

Liefde voor de klank van het woord

De nieuwe canon van de Nederlandstalige literatuur werd bekendgemaakt. 50 boeken die je moet gelezen hebben. Of 50 boeken die je met een gerust hart het literaire erfgoed kan noemen. Guido Gezelle hoort daar natuurlijk ook bij. Mattijs De Ridder boog zich voor Klara over het werk van Gezelle dat door de KANTL (De Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren) en Literatuur Vlaanderen werd uitgekozen voor die literaire canon, de bundel Rijmsnoer. 

Beluister de podcast HIER.

Dien avond en die rooze, een Ierse connectie 

Het is erg 'geladen', het gedicht Dien avond en die rooze. Gezelle schreef het voor een van zijn leerlingen, Eugeen Van Oye, die hem n.a.v. diens afzwaaien uit het kleinseminarie in Roeselare waar Gezelle les gaf, een roos ten afscheid had aangeboden.

Gezelle werd in zijn tijd sterk gewaardeerd als leraar, maar de erg vertrouwelijke omgang die hij er met sommige van zijn leerlingen op nahield, riep ook vragen op. Op literatuurmuseum.nl wordt er onomwonden over geschreven. 

Het is interessant om dat naast een andere connectie te leggen, die met de Ierse dichterThomas Moore, die aangehaald wordt op gezelle.be, n.a.v. het bezoek van de Ierse ambassadeur aan de Brugse bibliotheek in maart van dit jaar. Op deze webpagina kan u ook doorklikken en meer lezen over Eugeen Van Oye en diens band met Gezelle.  

Het gedicht van Moore, The Last Rose of Summer, gaat over het verlies van vrienden en geliefden en het alleen achter blijven. Het gedicht beroerde de jonge Van Oye, die er zich in herkende. 

Op de website worden beide gedichten naast elkaar geportretteerd. 

Gezelles Dien avond en die rooze blijft bij het beluisteren op gezelle.be ook nu nog altijd - en hoe dan ook - sterk en beklijvend.

Vertel anderen over ons. Deel deze webpagina met uw netwerk.