HOME > AANBEVOLEN > ACTUALITEIT > BRIEVEN UIT AMERIKA > Over het weer en de seizoenen
Brieven uit Amerika
Carol, familie van Lutgarde, bericht ons regelmatig over het reilen en zeilen, ginds aan de andere kant van de oceaan. Ze woont er met haar gezin, al 14 jaar ondertussen, in Boston, Massachusetts.
Boston, de wieg van de Amerikaanse onafhankelijkheid
gepost 14/03/2021
Over het weer.
Deze keer een luchtiger onderwerp : het weer.
Midden maart. Dit is de periode waarop iedereen uitkijkt naar de lente, en men de sneeuw en het ijs zo snel mogelijk weg wil (behalve op de skipistes).
Ik begon dit tekstje te schrijven op 7 maart. Op dat moment, terwijl jullie al een halve zomer hadden in België, lag hier in Massachusetts, in de omgeving van Boston, tussen New York en Canada, nog meer dan de helft van de tuin onder de sneeuw (die op de meeste plaatsen verhard is tot ijs). Ik zag nog mensen schaatsen en ijsvissen op de vijver. Ik was de hele winter nog niet buiten gekomen zonder muts, sjaal en handschoenen… En dit alles bij een knalblauwe hemel, zon, … en ijskoude wind.
Een week later hebben we wel al een paar dagen lente gehad en is alle sneeuw gesmolten (en verdampt, of beter gesublimeerd - opgegaan in de lucht), op een paar plekken na. Volgende week gaat het evenwel terug vriezen ‘s nachts. Af en toe komt de temperatuur ook niet boven nul overdag. Dit is helemaal niet ongewoon, het weer schommelt hier vaak met grote temperatuurverschillen.
We hebben hier typisch lange koude winters, korte tussenseizoenen en warme zomers. Met dank aan de koude golfstroom (ja, de zee is hier ook in de zomer veel kouder dan de Noordzee), want Boston ligt op ongeveer dezelfde hoogte als Madrid.
4 seizoenen # BOSTON
WINTER
De laatste 5 jaar waren de winters ongewoon warm. Als het sneeuwde, was het de week daarop telkens zo warm dat de sneeuw helemaal wegsmolt, waardoor we voor het grootste deel van de winter het gras konden zien in de tuin. Schaatsen op de vijvers zat er niet in, langlauf evenmin en de skistations moesten heel de winter sneeuw maken.
Deze winter was het anders, normaler. De tuin lag wit voor het grootste deel van de winter. De eerste sneeuw viel extra vroeg, al eind oktober. Warmer weer en sneeuw wisselden elkaar af van eind november over december tot eind januari. Toen begon het echt : 50 cm sneeuw op 1 dag! Dat is veel, maar niet uitzonderlijk. 10-30 cm is normaal, 30-60 cm is veel, met een record 10 jaar geleden toen we zelfs 90 cm hadden op 1 dag. Dat was ongelooflijk. Als je toen niet tijdens de sneeuwvlagen een aantal keer de sneeuw wegruimde, kon je de deur niet meer uit.
Dat sneeuwruimen is een van de redenen waarom vele lokale mensen hier niet zo happig zijn op sneeuw. Het is zwaar werk als je het met de sneeuwschop moet doen, er langs de kant al een hoop sneeuw ligt en je de sneeuw telkens hoger moet gooien. Regen na de sneeuw maakt het nog moeilijker, de sneeuw weegt zwaarder dan.
Je kan een sneeuwruimer kopen, dat werkt goed, maar niet iedereen heeft er een. Of je kan iemand betalen om de sneeuw te ploegen. Dat gebeurt vaak door bedrijven die in de zomer tuinonderhoud doen en in de winter op hun pick-uptruck een sneeuwploeg zetten en daarmee alle sneeuw op de oprit wegduwen. Het probleem is dat je daar plaats voor moet hebben. Voor de garagepoort lukt het meestal niet perfect en het paadje naar de voordeur moet je sowieso altijd zelf doen.
Als je te lang wacht om sneeuw te ruimen en het vriest erna, wat gewoonlijk zo is, blijft de onderkant aan de oprit plakken en wordt het puur ijs, vaak voor vele weken.
Ook dit jaar, na de gebruikelijke 50 cm sneeuw, bleef het vele weken vriezen, zowel ‘s nachts als overdag, tot eind februari. ‘s Nachts gaat het soms wel tot -15C, uitzonderlijk zelfs tot -20C. Overdag zijn maxima van -8C niet uitzonderlijk, zeker niet in februari, onze koudste maand.
Intussen is er ook nog sneeuw bijgekomen. Als de temperatuur een beetje boven nul gaat, smelt de toplaag, om dan ‘s nachts weer aan te vriezen. Het resultaat is ijs. Alle paden waar niet onmiddellijk sneeuw geruimd wordt (bospaden, je tuin, vaak ook de voetpaden) liggen er bijgevolg in de winter spekglad bij. Daar hebben we wel een oplossing voor. Zolang er genoeg ijs is, doen we stijgijzers aan om te wandelen.
Een sneeuwman maken, kan je hier zelden. De lucht is hier in de winter zo droog dat de sneeuw meestal niet plakt. De pot vaseline / handcreme en lipstick gaan er hier dan ook stevig door. Ook houten meubelen en vloeren vertonen veel sneller barsten dan in België door die te droge lucht, tenzij je een luchtbevochtiger plaatst.
Maar de sneeuw en koude hebben natuurlijk ook voordelen. De kinderen in de crèche, kleuterklas en lagere school nemen elke dag als er sneeuw ligt, een sneeuwbroek (skipak) mee en sneeuwlaarzen. Er wordt vaak gesleed op school. Dit jaar lag er een berg sneeuw van wel 4 meter hoog van de sneeuw van de parking - gegarandeerd klimplezier!
Op 10 minuten van ons huis ligt een skipiste. De eerste keer dat we die zagen, dachten we “een molshoop”. Op 2 minuten ben je met de lift boven, op 1 minuut beneden en de zeteltjesliften lijken nog op die van de jaren 60. Maar het was ideaal om de kinderen te leren skiën. En bovendien, je gaat alleen bij niet te koud weer en ‘s middags kan je thuis opwarmen.
THE WHITE MOUNTAINS New Hampshire
Op 40 minuten hebben we een iets groter skigebied en op 2 à 4 uur rijden, zitten we in de White Mountains (New Hampshire), de Green Mountains (Vermont) of de bergen van Maine. Ze zijn niet zoals de Alpen, je kan ze waarschijnlijk meer vergelijken met de Pyreneeën.
THE GREEN MOUNTAINS Vermont
MOUNTAINS Maine
Vroeger toen de kinderen nog klein waren, vonden we er niet beter op dan een slee / snowboard piste te maken in onze vlakke voortuin : alle sneeuw die we manueel ruimden van de oprit, hoopten we op, op 1 plaats, schop per schop, tot we daar een berg hadden van wel meer dan 2.5 meter hoog. Echt gek, maar wel ongelooflijk plezierig voor de kinderen!
Langlaufen doen we op het fietspad (een oud treinspoor), in de bossen of op de lokale vijver, als we een echte winter hebben zoals dit jaar. De laatste jaren kon het niet maar deze winter was het fantastisch om te schaatsen op de vijvers, nadat die eerst sneeuwvrij waren gemaakt. Sommige mensen - hoewel vroeger meer dan nu - plaatsen ook houten planken in een grote rechthoek op een vlak stuk in hun tuin en spannen er een groot stuk plastiek tussen, vullen dat met een 10-15 tal cm water, en de natuur zorgt voor een hoogsteigen persoonlijke schaatsbaan!
Maar het allerleukste voor ons in deze periode, is dat we maple siroop en maple thee kunnen maken… We hebben een paar esdoorn bomen in de tuin (maple in het Engels - de boom heeft een blad zoals op de Canadese vlag). In februari / maart, wanneer het ‘s nachts vriest en overdag niet, vloeit een deel van het sap van de boom naar buiten, als je een gaatje maakt in de schors. We zetten er een speciaal ijzeren teutje in en hangen er een emmer aan. Hoe groter het verschil in temperatuur tussen nacht en dag, hoe meer “maple” sap we krijgen.
Het is drinkbaar, water met een heel kleine zoete smaak. Als je dit water 2 uur kookt, verdampt meer dan driekwart van het volume en hou je een fantastische zoete thee over. Als je het nog een uur extra kookt, krijg je echt maple siroop, puur natuur, zonder iets toe te voegen. 40 liter sap levert 1 liter siroop op. Niet te verwonderen dus dat die zo duur is als je hem koopt, het sap loopt immers maar een paar weken per jaar en er blijft bijna niets van over.
VOORJAAR
Maar nu kijken we uit naar de lente. Het moet niet meer sneeuwen voor ons, hoewel een sneeuwbui begin april helemaal niet uitzonderlijk is. April is zeer onvoorspelbaar, ijskoud of mooi weer, maar echt warm wordt het toch nog niet.
Pas vanaf mei beginnen de bomen bladeren te krijgen en kan je beginnen planten of zaaien in de tuin.
Eind mei is er dan “Memorial Day”, een beetje zoals Allerheiligen in België, omdat men hier dan de doden herdenkt. Het gaat er evenwel veel vrolijker aan toe, met veel barbeques en parades. Het is meteen ook het officiële startschot van de zomer voor de mensen.
ZOMER
De zomers zijn warm en lopen van midden juni tot midden augustus. Doorgaans halen we hier dan 25 à 30 graden, er is veel blauwe lucht en zon, fantastisch. Als het regent, regent het door, maar het blijft niet lang grijs. De voorbije zomers waren regelmatig nog warmer dan normaal, veel te warm eigenlijk, met serieuze droogte tot gevolg. Gelukkig zijn de meeste huizen hier wel voorzien van airco.
Een paar weken in de zomer worden traditioneel ook gekenmerkt door hoge vochtigheid, verschrikkelijk. Een aantal jaar geleden leek dat zelfs wel het grootste deel van de zomer het geval. Je ziet hier dan ook veel zwembaden. Veel buurten hebben een privé buurtzwembad, betaald en onderhouden door de mensen van die buurt. Of mensen hebben een abonnement bij de gemeentelijke vijver met aangelegd strandje of bij een domein met zwembad. De zee is natuurlijk ook maar een klein uurtje rijden van waar wij wonen.
Massachusetts heeft fantastische stranden, maar niet zoals in België. De stranden zijn kleiner, tussen rotskusten in. Er is minder verschil tussen eb en vloed, vaak heel groen met weinig bebouwing errond. Soms zijn er wat privé villa’s, bijna nooit appartementsgebouwen. De parkings lopen meestal snel vol, wie zeker wil zijn van een plaatsje moet er dus vroeg bij zijn.
Een groot nadeel van onze zomer, eigenlijk van zodra het niet meer vriest, én de vele moerassen en water? Dat het hier vol zit met muggen! En ze steken enorm. Na 18u00 kan je vaak niet meer buiten zitten omwille van de muggen, tenzij je een spray gebruikt. Sommige mensen laten hun tuin 1 keer per jaar besproeien om de muggen te doden. Dat is wel effectief maar het is onduidelijk hoe (on)gezond het is.
In de handel verkoopt men muggenmagneten en andere, meer natuurlijke zaken die wel gedeeltelijk effectief zijn, maar toch niet perfect. Vliegenramen zijn hier echt geen luxe.
HERFST
De eerste maandag van september is het “Labor Day”, de dag van de arbeid (ja, het schooljaar begint hier altijd met veel vakantiedagen!) én onofficieel het einde van de zomer.
September en begin oktober kunnen mooi zijn, maar hebben meestal niet meer de grote warmte. In september en oktober (de piek bij ons ligt rond 10 oktober) is het hier ongelooflijk prachtig, met de felle rode en gele en oranje kleuren van de esdoorns en andere bomen.
Vanaf halloween, eind oktober, kan het uitzonderlijk alweer beginnen sneeuwen en kouder worden, hoewel er vaak ook jaren zijn waarin de eerste sneeuw pas midden januari valt…
Wij houden wel van de echte seizoenen, de verandering, en vooral - de hemelsblauwe lucht en prachtige sterrenhemels...
Carol
Vertel anderen over ons. Deel deze webpagina met uw netwerk.